پاکدامنی

حضرت علی(ع):
پاکدامنى زینت تهیدستى است و شکر و سپاسگزاری زینت توانگرى است.حکمت68
امام حسین ع وحضرت زینب نمونه عملی تکدامنی وشکرگزاری هستند -

هشتم محرم الحرام(سال 61 ه-ق)

*در این روز عمر بن سعد در ملاقات با "یزید بن حصین همدانی" گفت:من میدام که آزار دادن به این خاندان حرام است و کیفر آن آتش است،اما حکومت ری نور چشم من است و از آن نمیگذرم.

عطای اندک

حضرت علی(ع):
از عطاى اندک حیا مکن و شرمنده مباش،زیرا عطا نکردن همان میزان وناامید کردن شخص محتاج، بدتر از بخشیدن مال کم است.حکمت67
شخصی که محتاج است،اندک هم برایش زیاد است.پس هرچه داری بده که هم مشکل او حل شود وهم اجرت نزد خدا محفوظ باشد.

چه کوتاه است!

فاصله ظهرغدیر تا ظهرعاشورا...
فاصله بالارفتن دست علی(ع) تا سرحسین(ع)... یاحسین جانم به قربانت

هفتم محرم الحرام(سال 61 ه-ق)

*ملاقات امام حسین (ع) با ابن سعد.
*منع آب از کاروان امام حسین (ع) به دستور ابن زیاد.

ششم محرم الحرام(سال 61 ه-ق)

*در این روز حبیب بن مظاهر از امام حسین اجازه میگیرد تا نزد طایفه ای از بنی سعد رفته و آنان را به یاری فرا خواند،هرچند 90 نفر به پا میخیزند اما در بین راه،با برخورد به لشگر عمربن سعد،باز میگردند.حسین(ع) پس از شنیدن جریان از حبیب،میفرمایند:
"لاحول و لا قوة الا بالله"
*نامه حسین(ع) در این روز به برادرش محمد بن حنفیه: (مثل اینکه دنیا اصلا وجود نداشته،و آخرت همیشگی بوده و هست)

پنجم محرم الحرام(سال 61 ه-ق)

*عبیدالله بن زیاد در این روز دستور داد "زجربن قیاس" به همراه 500 نفر بر سر راه کربلا بایستد و هرکسی که قصد یاری و محلق شدن به سپاه امام حسین(ع) را داشته باشد به قتل برساند،
با تمام اینها شخصی به نام "عامربن ابی سلامه" خود را به امام علیه السلام رساند و سرانجام در ظهر عاشورا به شهادت رسید.
یاحسین(ع)

چهارم محرم الحرام (سال 61 ه-ق)

*فتوای شریح قاضی به قتل امام حسین (ع)
*پیوستن شمر،یزید،حصین و مضایر با 13 هزار نفر به عمر بن سعد

کنترل زبان

حضرت علی(ع):
زبان تربیت نشده درنده اى است، که اگر آزادش بگذارند می گزد.حکمت60
زبان تنها عضوی است که اگر رها شودمی گزد،غیبت می کند،تهمت می زند و..

راه جذب دلها

حضرت علی(ع):
دلهاى مردمان گریزان است و به راحتی به کسی الفت نمی گیرد، هر کس با آنها خوشرویی و مهربانی کند الفت می جویند.حکمت50
یکی از دلایل انحراف نوجوانان وجوانان نیز عدم توجه والدین به آنهاست که با دیدن کوچکترین محبتی از سایرین جلب آنهامیشوند.